In deze nieuwsbrief weer veel berichten van de afgelopen maand. Maar niet alles wat je als raadslid doet vindt u terug in deze nieuwsberichten. Er gebeurt ook veel achter de schermen...
Het liefst wil je als raadslid problemen direct oplossen. Maar dat kan niet altijd. Politiek is soms echt een lesje geduld. Leren dat gelijk hebben nog niet hetzelfde is als gelijk krijgen. Leren dat om in Nederland iets te bouwen je al snel een paar jaar van onderzoeken en procedures verder bent. Leren dat je vaak dingen alleen in kleine stapjes kunt bereiken.
Maar soms kan dat wachten gewoon niet. Omdat mensen in nood zijn, het niet meer trekken. En dan kan het zo frustrerend zijn dat je als raadslid toch niet direct een oplossing kunt bieden.
Zo'n moment had ik deze week. Raadsleden van een groot aantal fracties spraken achter de schermen met een groep wanhopige ouders die vastlopen in de jeugdzorg. Die van het kastje naar de muur worden gestuurd, van de ene wachtlijst naar de andere. En hoe mondig ze ook zijn: het lukt niet om de juiste zorg te krijgen. Ouders die ons waarschuwen: als het ons al niet lukt, hoe moet het dan zijn in al die gezinnen die niet weten hoe ze met bureaucratie moeten omgaan?
En ondertussen worden de problemen waarmee hun kinderen worstelen alleen maar groter. Kinderen die al maanden thuis zitten zonder de zorg die ze nodig hebben. Kinderen met suicidale neigingen die aankijken tegen een wachtlijst van 60 weken.... Kinderen die slachtoffer zijn omdat een ander kind in het gezin niet de zorg krijgt die zo keihard nodig is. Ouders die inmiddels grotendeels in de ziektewet zitten om zelf maar de zorg te geven nu de professionele zorg niet thuisgeeft.
Door de jeugdzorg in Haarlem onder te brengen in een paar consortia zou alles efficienter en beter worden. NIet meer die versnippering. De praktijk valt helaas nog vies tegen. Hulpverleners lopen tegen budgetplafonds en bureaucratie aan. Wat ook niet helpt zijn de enorme personeelstekorten. En tegelijkertijd ook steeds meer jongeren zijn die ondersteuning nodig hebben.... Het is niet alleen een Haarlems probleem, overal in het land staat de jeugdzorg voor grote uitdagingen.
Het pasklare antwoord heb ik helaas (nog) niet. Maar samen met raadsleden van een groot aantal fracties wil ik de komende maanden wel mijn best doen om waar mogelijk obstakels uit de weg te ruimen. Heeft u goede ideeen? Laat het mij weten!
Met vriendelijke groet,
Frank Visser
Fractievoorzitter ChristenUnie Haarlem